Λάμια - Λίλιθ

H Λάμια ήταν μια όμορφη βασίλισσα στη Λιβύη, ευνοούμενη του Δία.. Ένα παιδί γεννήθηκε από την ένωσή τους. Η ζηλότυπη Ήρα ,οργισμένη, τής έκλεψε το νήπιο και την καταδίκασε σε αιώνια αγρυπνία. Ο Δίας από οίκτο της έδωσε την δυνατότητα να αφαιρεί η ίδια τα μάτια της από τη θέση τους και να μπορεί έτσι να κοιμάται.

Θρηνώντας η Λάμια αποσύρθηκε σε μια σπηλιά κοντά στη θάλασσα. Ο χρόνος πέρασε και η Λάμια, άσχημη πια, άρχισε να περιπλανιέται μέσα στη νύχτα, κλέβοντας και τρώγοντας τα νεογέννητα μωρά.Κατά μιά άλλη εκδοχή έπειρνε την μορφή μιας όμορφης γυναίκας που αποπλανούσε νεαρούς άνδρες και τελικά έπινε το αίμα τους και έτρωγε τις σάρκες τους.

Ο μύθος της Λάμιας ,που μοιάζει εκπληκτικά με αυτόν της Λίλιθ,ήταν διαδεδομένος στην αρχαιότητα και η δεύτερη παραλλαγή του καταγράφεται από τον Φιλόστρατο (170 - 245 μ.Χ) στη βιογραφία του Απολλώνιου του Τυανέως, ενός θαυματοποιού του πρώτου μ.Χ. αιώνα που η ζωή του- αν δεν πρόκειται για πλαστογραφία των εθνικών - παρουσιάζει "διαβολική" ομοιότητα με αυτήν του Χριστού.

Κατά την αφήγηση του Φιλόστρατου η Λάμια είχε αποπλανήσει έναν νεαρό από την Κόρινθο, ο οποίος ετοιμαζόταν να την παντρευτεί.Όμως στον γάμο παρευρισκόταν ο σοφός Απολλώνιος ο οποίος μπόρεσε να διακρίνει το τέρας κάτω από την γοητευτική εμφάνιση της Λάμιας και να προειδοποιήσει το νεαρό. Η ιστορία αυτή εμφανίζεται στο παράξενο βιβλίο του Burton "Ανατομία της Μελαγχολίας" το 1621 και από εκεί εμπνέεται ο Keats για το ποίημά του Lamia

UPON a time, before the faery broods
Drove Nymph and Satyr from the prosperous woods,
Before King Oberon's bright diadem,
Sceptre, and mantle, clasp'd with dewy gem,
Frighted away the Dryads and the Fauns
From rushes green, and brakes, and cowslip'd lawns,
The ever-smitten Hermes empty left
His golden throne, bent warm on amorous theft:
From high Olympus had he stolen light,
On this side of Jove's clouds, to escape the sight
Of his great summoner, and made retreat
Into a forest on the shores of Crete.

Lamia by J.Keats


Λίλιθ

Η Λίλιθ σύμφωνα με τον πανάρχαιο εβραϊκό μύθο, υπήρξε η πρώτη γυναίκα του Αδάμ. Πλάστηκε μαζί με τον Πρώτο Aνθρωπο σε ένα ενιαίο ανδρόγυνο πλάσμα. Ο διαχωρισμός έγινε για να δοθεί στον Αδάμ μια σύντροφος. Το θηλυκό πλάσμα όμως που προήλθε μετά το διαχωρισμό, συνευρέθη με το Σατανά με αποτέλεσμα να αποκτήσει διαβολικά χαρακτηριστικά, και αυτό κι οι απόγονοί του. Η Λίλιθ-Νύχτα είναι το πρώτο βαμπίρ.

Lilith-a Romance - by George MacDonald

Απολλώνιος ο Tυανεύς

Γεννήθηκε στην Τυάνα από αριστοκρατική οικογένεια.Tό 60 μ.Χ. ήλθε στήν Αθήνα, όπου λέγεται ότι θεράπευσε έναν δαιμονισμένο και Αθηναίοι τoν ονόμασαν δεύτερο Επιμενίδη. Τό 68 μ.Χ. μυήθηκε στa Ελευσίνια Μυστήρια. Ήταν πολέμιος τoy ανθέλληνα αυτοκράτορα Δομιτιανού και oραματίστηκε τήν δολοφονία τού τελευταίου ενώ αυτή επραγματοποιείτο. Πέθανε επί Τραϊανού, ίσως τό 100 μ.Χ. σέ βαθύτατο γήρας. Σύμφωνα μέ θρύλους αναλήφθηκε καί έκανε μεταθανάτια εμφάνιση σέ νεαρό σπουδαστή τών Τυάνων, πού δυσπιστούσε στήν αθανασία τού σοφού καί γενικότερα στήν αθανασία τής ψυχής.

Για την αρμόζουσα παίδευσι κι αγωγή
ο Aπολλώνιος ομιλούσε μ' έναν
νέον που έκτιζε πολυτελή
οικίαν εν Pόδω. «Εγώ δε ες ιερόν»
είπεν ο Τυανεύς στο τέλος «παρελθών
πολλώ αν ήδιον εν αυτώ μικρώ
όντι άγαλμα ελέφαντός τε και χρυσού
ίδοιμι ή εν μεγάλω κεραμεούν τε και φαύλον.»

Το «κεραμεούν» και «φαύλον»· το σιχαμερό:
που κιόλας μερικούς (χωρίς προπόνησι αρκετή)
αγυρτικώς εξαπατά. Το κεραμεούν και φαύλον.

Απολλώνιος ο Tυανεύς εν Pόδω
-Καβάφης Κ.Π.


Απο το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ